Relax Home ปิดตายแล้วจ๊ะพบกันที่เวบด้านล่างนะจ๊ะ

revenge

<center>

เพลง จากไปด้วยใจที่เงียบงัน
กิตติพงษ์ ขันธกาญจน์

<object width="480" height="385"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/x7YyXIoquGY?fs=1&hl=en_US"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/x7YyXIoquGY?fs=1&hl=en_US" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object>

จึงจากกันไปด้วยใจที่เงียบงัน จากคืนและวันที่เงียบเหงา
โลกราวหมองมัวสลัวและซึมเศร้า เมฆหม่นสีเทาไม่เบาและฟ่องฟู
ร่มรื่นสูญหายต้นไม้ไร้ร่มเงา แดดเผาต้นเฉาใบร่วงพรู
( แดดแผดเผาลำต้นเฉาใบร่วงพรู )
ไม่มีสายลมผ่านพรมไม้เอนสู่ ไม่มีเสียงกรูกู่ร้องของนกไพร
( ไม่มีเสียงนกร้องเพลงร้องก้องไพร )
ไม้ดอกไม่บานละลานแลทั่วดิน ไม่มีผึ้งบินดอมกลีบใบ
( ผึ้งไม่บินดอมเกสรของดอกไม้ )
ที่ธารน้ำไหลคราบไคลล้วนตะไคร่ แล้วเหือดแห้งไปหยุดไหลระเรื่อยริน
( ไม่เย็นใสชุ่มชื่นใจไหลเรื่อยริน )
ไร้ซึ่งสีสันไร้วันที่รื่นรมณ์ ดั่งจมทับถมลงกับดิน
ที่เคยงดงามแต่ยามนี้หายสิ้น ทั่วถิ่นเหงาหงอยไม่เหลือรอยร่องเงา
จึงจากกันไปด้วยใจที่เงียบงัน จากคืนและวันที่เงียบเหงา
อีกนานเท่าใดจะฟื้นคืนเช่นเก่า จึงให้เฝ้าคอยเฝ้าคอยไปกี่นาน
จึงให้เฝ้าคอยเฝ้าคอยไปกี่นาน....................

</center>
_________________
สิ่งใดมีการเกิดสิ่งนั้นย่อมมีความดับเป็นธรรมดา ผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นเห็นเราตถาคต